sapnju retrospektîva
Bet varbùt tomér vini varétu mani sùtît uz siltu un nemiera pilnu zemi. Un atceréties, ka kauch kàda alga tomér jàmaksà.
Jà, es nemaz nezinu, vai es tà varu dzîvot. Tai siltumà, kur ne minjas no ziemelu kàrtîbas.

Kad vél màcîjos LU, ilgpilni skatîjos uz stipendijàm, kas domàtas braukshanai uz Jeruzalemi. Îpashi laikam to vienu, kas bija par identity definition. Bet varbùt temats bija pilnîgi cits. Jà, arî conflict resolution tur bija. Més toreiz sméjàmies, ka gan jau domàshana par risinàjumiem bùs vienas vai otras puses mércé taisîta.

Un tad, vélàk, es loti gribéju braukt uz Mongoliju, kà brîvpràtîgais kàdà no laikrakstiem atràdîties. Tikai zhurnàlists no manis nekàds. Un brîvpràtîgais, kas pàris tùkstoshus samaksà organizàcijai, lai tikai lîdz Mongolijai un zhurnàlistikai tiktu, né, tà gan es negribéju.

Tad vél ilgpilni skatîjos uz Savienoto valstu un Kanàdas pusi, alkstot kàdas pietiekami nomaljas, bet asu debashu pilnas augstskolas, kur feminismu studét. Sasparoties otrajai magistratùrai, vélàk - doktorantùrai. Un tad varbùt pat tur palikt, lasît lekcijas un pétît. Kaut ko îpashu pétît.

Bet pashà sàkumà, pashà, pashà sàkumà, es gribéju bùt лётчик испытатель. Nekàdu komerclidojumu, nekàdu mierîgo patrulju. Né, tikai izméginàt ko jaunu. Tachu man ir astigmàtija un tuvredzîba. Un tikai 1.62 m. Tà kà nekàds lidotàjs no manis nesanàk.