shodien man ir sajuuta, ka es nokjeeru to iisto londonu. to neapraxtaamo un dziivo. tam vajadzeeja vienatni, laiku, karti un ljaushanos impulsiem.
es kodu lieliem kumosiem.
vienai bija labi, jo citaadi man netiek liidzi.
man shkjiet, mana maasiica pashreiz par mani domaa taas pashas lietas, ko es kaadreiz par aanticulturee amerikaa :)
bet man gribas iet, iet un iet. skatiities, sajust, pieskarties, ljauties.
man nevajag fotoaparaatu, es nevaru nobildeet londonu. es varu meegjinaat tikai censties peec iespeejas ilgaak patureet sho pilseetu sevii.