Sapnoju par diapozitîvu skatîshanos, par vecu muizhas éku pagalmu, kad pati muizha sen pazudusi. Un tad jau pilsétu kalnos, ziemà, Z-svétku rotàjumiem un klusu sniegkriti.
Lietu nomainîja saule, tagad atkal màkoni. Gaisà vairs ne minas no siltuma. Bet darbi iet uz priekshu: bùt par labo zinu véstnesi ir patîkami (tàpat kà sadzirdét atbildi: més tik loti priecàjamies, ka varétu nupat klaigàt un lékàt aiz sajùsmas); Par laimi, arî atteikumus shodien uznem mierîgi.
Tikmér laika skaitîtàjs atskaita dienu péc dienas.
(Lasīt komentārus)
Nopūsties: