es nemaaku noformuleet savas domas, un es par visu tikai mulstu un smaidu. man patiik cilveeki, bet es vinjiem ljauju pazust. viena es glabaaju skumjas un ruugtus tumshumus. leenam manaa praata tukshumaa druup nejaushi panjemtas cietsirdiigas pasaules ideologjijas. es vairs nezinu kam es ticu. es pa pusei jokojot aizbildinos ar dahzaadaam pustukshaam idejaam. es skatos uz saulainiem kokiem un mieriigaam cilveeku sejaam, un mazliet remdeni tad ticu kaadai labai apjausmai. bet taada ir nekur un izgaist tik aatri. es mostos un aizmiegu katru dienu, leeni griezhos nesaprotot, tikai pa pusei pie apzinjas. mana sirds atdziest un izput. bet visvairaak man kremt ka es nemaaku, es nevaru ne pateikt ne paraadiit. es bruuku uz iekshu.

shovakar mees ar biedriem dzeeraam viskiju un runaajaam par religjiju, jo tas ir vieniigais par ko mees runaajam, ja pie mums ciemojas muhameds. lai kompenseetu savu tukshumu un kontribuucijas truukumu, es nopirku daudz siera, sagriezu kubinjos ar ananaasiem uz kocinjiem. uztaisiiju miniatuuras lashmaiziites ar oliivaam, un uzcepu picas, un nopirku svaigi gatavotu lemonaadi. tagad visi ir aizgaajushi un es seezhu savaa istabaa. man vajadzeetu iznjemt kontaktleecas, ko neesaaju jau visu dienu, bet es klausos lanu del rey un skatos truli apkaart istabai un nezinu ko dziivee vispaar dariit.

aizvakar es gaaju nodot asinis, bet man nevienaa no rokaam nebija asinju, taapeec man riit jaaiet veelreiz. es nezinu, ir tik maz laika, bet es veelaizvien eju visam garaam, un man ir bail, ka es aizieshu liidz ailes galam, un atdurshos pret asmeni.