|
[Apr. 29th, 2013|05:50 pm] |
Viens puika man pusdienaas pieseedaas blakaam un saaka biedroties. Tad vinjsh man prasiija vai es taisos pienjemt kaadu par Guru. Es izlikos par neizleemiigu cilveeku un teicu, ka nezinu, bet, ka man patiik dazhi Vaishnavi kaa Mahaanidhi Swaamii. Tad vinjsh man teica, ka jo ilgaak es vilkshu, jo vairaak zaudeeshu ticiibu Krishnam. Iisteniibaa es jau vismaz 5 gadus esmu izveeleejies Guru, bet liktenja deelj man nav bijusi iespeeja pienjemt pie vinja patveerumu. Lai gan es biju dariijis to, kas bija manos speekos. Varbuut ne visu, bet, njemot veeraa manas mentaalaas iipatniibas un "iipashaas vajadziibas", tad visu. Man ir augstaaka garsha, es nevaru pienjemt par Guru cilveeku, kam es neticu, bet tas, kam es ticu, ir vienmeer taalu no manis. Es aizbraucu uz Indiju deelj vinja: man aizbrauca jumts deelj materiaalaam veelmeem un slimiibaam. Es aizbraucu uz Birmingenu deelj vinja: tur vinja nebija. Es aizrakstiiju vinjam veestuli: vinjsh neatbildeeja. Tagad es esmu te un Radhadesh ir mans vieniigais patveerums. Es esmu gariigais kroplis un man ir ljoti taals celjsh priekshaa. Es es ieshu sho celju un nekaadu ne citu. |
|
|