sapnjoju, ka es seedeeju pie milziigas, sasalushu picu kaudzes, un man rokaas ieskreeja mazinjsh, puukains, gaishbruuns suneens, un vinjsh bija izsalcis, un es saaku praataa apsveert vai vinjam piedaavaat vienu no taam sasalushajaam picaam no kaudzes, bet tas suneens man shkjita tik miiliigs, ka es speciaali gaaju mekleet kraasni, kur picu uzsildiit, un es atradu.

*

es esmu ljoti prieciiga, un es esmu prieciiga, ka es esmu prieciiga, un es ticu ka es esmu prieciiga, un es esmu prieciiga, ka es taa ticu. man ir tik daudz svaiga gaisa un uudens, un spozha saule. es esmu ljoti labi aplaistiits staadinjsh un es zaljoju un zaljoju un zaljoju. viss, kam es pieskaros kljuust kaartiigs un spozhs, un es varu iet stundaam, elpojot un skatoties un taa es esmu galeeji dziiva. man neatlaidiigi sitas sirds, un es esmu speeciigs process, ko pasaule uztur, tur uz sevis un mani turpina un veicina un nes. es esmu dziljsh, tumshi zaljsh ezers spogulis un visreibinoshakaa pukju smarzha, un koki slejas augstu debesu bezgaliibaa un saule tajos spiid un izgaismo visu, veejsh tajos dejo un miilee, pasaule dzied.

*

mani nes mistiska, miilosha haosa juura, no kuras es izcelju patiesiibu ar vaardu