shoriit agri pamodos, jo visu nakti lija,
tad es devos uz staciju un braucu uz unversitaati, lai vienkaarshi izrautos no maajas un lasiitu maajasdarbu
nopirku divus shokolades kruasaanus un moku, noseedos pie stuura galdinja pie lielajiem logiem un lasiiju uz datora. bet tad peec kaadas stundas datorkafejniicas starbucks rindaa iestaajaas kaut kaads universitaates staff viirietis, un vinjam bija tik melni un lokaini mati un speeciigs deguns un zilas acis un vinjsh bija tik garsh un atleetisks un viirishkjiigs un smaidiigs, ka vinjsh man visu izjauca un es vairs nevareeju palasiit, un es izgaaju aaraa un gaaju atpakalj uz staciju un braucu atpakalj uz pilsetu. tad es gaaju uz veikalu skatiities uz kleitaam un bluuziiteem un nopirku viinu un brokoli un gaaju maajaas. un tad es runaaju ar keitiju par vinjas vaajpraatiigo boyfrendu. un es nezinu kaapeec skaisti un gudri cilveeki ir kopaa ar vaajpraatiigiem cilveekiem. un es visu dienu gaaju pa ielaam un skatiijos pa logiem un mani stumdiija veejsh un pljaukaaja lietus un man viss bija pilniigi vienalga jo es nevienam neko nenoziimeeju un man neviens neko nenoziimee, es esmu briivs pieaugushais kuram leeni iet dzive uz beigaam un viss ir blaakjis.


es nezinu, kas taa ir par citu pasauli, par ko dzied, kas skan, ko ziimee un par ko raksta.