|
Jan. 31st, 2009|06:10 pm |
Un tad vinjsh, lai aizmirstu saapes no atshkirtiibas no Dieva, lietoja heroiinu. Un tad vinjsh izduura sev acis. Neviens vinju nesaprata un visi teica, ka vinjsh dzen muljki. Pirmkaart, Dieva nemaz nebija. Otrkaart, vinja izdariibas nemaz neizskatiijaas gariigas. Vinjam bija draugi, bet vinjsh tos shkirstiija kaa lapas vecaa zhurnaalaa. Pakaveejiet man laiku, vinjsh domaaja. |
|