March 8th, 2011

• Veci teksti
• 3/8/11 03:10 pm
• Sen senos laikos, kad veel bija aktuaals hotmail accounts un Hotline rulleeja un zaale bija zaljaaka, debesis zilaaka utt. man atsuutiija tekstu. Domaaju, ka aizgaajis nebuutiibaa liidz ar visu hotmail accountu, bet nee. Kaartojot mantas atradu, ka ar gudru zinju, ar rocinju esmu paarrakstiijusi tekstu uz lapinjas - "na vsakij pozharnij".
  
  _______________________________________________________________________
  
  Moskva. Zima. Sneg. Malchik igraet v futbol. Vdrug – zvon razbytogo stekla. Vybegaet dvornik, surovyi russkii dvronik s metloi I gonitsya za malchikom. Malchik bezhit ot nego I dumajet: “Zachem, zachem eto vse? Zachem ves’ etot imidg ulichnogo malchishki, ves’ etot futbol, vse eti druya? Zachem??? Ya uzhe sdelal vse uroki, pochemu ya ne sizhu doma na divane I ne chitaju knizhku svoego lubimogo pisatelya Ernsta Hemigueya?”
  
  Gavana. Ernst Heminguey dopisyvaet ocherednoi roman I dumaet: “Zachem, zachem eto vse? Kak vse eto nadoelo, vsya eta Kuba, eti plyazhi, babany, etot trostnik, eta zhara, eti kubintsy!!! Pochemu ya ne v Parizhe, ne sizhu so svoim luchshim drugom Andre Morua, v obschestve dvukh prelestnykh kurtizanok, popivaya utrennii aperitiv I beseduya o smysle zhizni?...”
  
  Parizh. Andre Morua, poglazhivaya po bedru prelestnuu kurtizanku i popivaya utrennii aperitiv, dumaet: “Zachem, zachem vso eto? Kak nadoel etot Parizh, eti grubye frantsuzy, gryaznye marokantsy, eti tupye kurtizanki, eta Eifeleva bashnya, s kotoroi tebe pluut na golovu! Pochemu ya ne v Moskve, gde holod I sneg, ne sizhu so svoim luchshim drugom Andreem Platonovym, I ne beseduu s nim o smysle zhizni?”
  
  Moskva. Holod. Sneg. Andrei Platonov. V ushanke. S metloi. Gonitsya za malchikom I dumaet: “Blyat’, dogonu, ub’yu na hui!”
• 7 commentsLeave a comment